Królewna na ziarnku grochu (Hans Christian Andersen)

Baśń ta opowiada o księciu, który chce poślubić księżniczkę. Ma on jednak wielkie problemy ze znalezieniem właściwej partnerki. Zawsze coś jest nie tak z kandydatkami, które spotyka, a na dodatek nie może on być pewien, że są one prawdziwymi księżniczkami.

Pewnej burzliwej nocy, młoda kobieta, przemoczona do suchej nitki, znajduje schronienie w zamku księcia. Twierdzi ona, że jest księżniczką, więc matka księcia postanawia sprawdzić ją. Test polegać ma na ukryciu ziarnka grochu pod stosem dwudziestu materacy, na łóżku, na którym dziewczyna ma spędzić noc. Rano, niewyspana księżniczka oznajmia swoim gospodarzom, że nie udało jej się niestety zmrużyć oka, ponieważ przez całą noc coś ją uwierało. Książę raduje się z takiego rozwiązania testu, ponieważ wie, że jedynie prawdziwa księżniczka mogła by wyczuć ziarnko grochu poprzez dwadzieścia materacy. Szczęśliwa para wkrótce bierze ślub, a rozsławione ziarnko grochu zostaje umieszczone w Muzeum Królewskim.

Hans Christian Andersen twierdził, że baśń tę opowiadała mu jego matka, kiedy był mały. Jednak historycy nie odnaleźli żadnych wzmianek o tej baśni w tamtym okresie. Baśń ta nie została dobrze przyjęta przez krytyków, którzy twierdzili, że brak w niej wartościowego morału.