W zimny, noworoczny wieczór, biedna dziewczynka stara się sprzedawać zapałki przechodniom na ulicy. Nikt jednak nie zwraca na nią uwagi, ponieważ wszyscy śpieszą na huczne zabawy sylwestrowe. Pomimo tego , że jest strasznie przemarznięta, dziewczynka boi się wrócić do domu. Domyśla się, że jej ojciec zbije ją za to, że nie sprzedała ani jednej paczki zapałek.
Aby schronić się przed chłodem znajduje zaułek, w którym postanawia ogrzać się zapałkami. Za każdym razem gdy zapala koleją zapałkę, jej płomieniu pojawiają się obrazy z jej marzeń, takie jak piec, przy którym mogła by się ogrzać, ucztę, podczas której po raz pierwszy w życiu miała by się szansę najeść do syta, choinkę świąteczną. Gdy widzi spadającą z nieba gwiazdę przypomina sobie, że jej babcia mawiała, że za każdym razem gdy spada z nieba gwiazda, ktoś umiera.
Zapalając kolejną zapałkę widzi właśnie swoją babcię, która jako jedyna osoba, w krótkim życiu dziewczynki, dobrze ją traktowała. Dziewczynka zapala zapałki jedną za drugą aby utrzymać jak najdłużej tą przyjemną wizję swojej babci. Przemarznięte dziecko umiera, a jej babcia zabiera jej duszę do nieba. Następnego ranka przechodnie odnajdują ciało dziewczynki, z różowymi policzkami i uśmiechem na twarzy. Wszyscy żałują biednej dziewczynki, nie mogą jednak wiedzieć, że w tym samym czasie świętuje ona nadejście nowego roku wraz ze swoją babcią.
